UŚ

UŚ

Położenie geograficzne i podział na dzielnice

POŁOŻENIE

Bytom położony jest w centralnej części Wyżyny Śląskiej na Wyżynie Miechowickiej, czyści Płaskowyżu Bytomsko-Katowickiego. Położenie geograficzne Bytomia wyznaczają współrzędne: 50°19' i 50°26' szerokości geograficznej północnej oraz 18°47' i 18°58' długości geograficznej wschodniej.

Miasto znajduje się na średniej wysokości 280-290 m n.p.m., wahając się od 249 m n.p.m. w dolinie rzeki Bytomki do 346 m n.p.m. w rejonie rezerwatu Segiet.

W rejonie Bytomia wydziela się kilka mniejszych jednostek morfologicznych. Centralny obszar miasta zajmuje Wyżyna Miechowicka otoczona od północy dolinami Dramy, Szarlejki i Brynicy, od południa Bytomką, natomiast od wschodu Wyżyna Miechowicka przechodzi w Wyżynę Siemianowicką. Północna część Bytomia znajduje się na terenie Garbu Tarnogórskiego.

PODZIAŁ

Pierwsze przedmieścia Bytomia powstały w średniowieczu i mieściły się poza murami obronnymi miasta, były to Błotnica, Dyngos, przedmieście Gliwickie oraz Krakowskie. Z czasem miasto wchłonęło pobliskie wsie, osady i kolonie – Małe Pole (Kleinfeld), Duże Pole (Grossfeld) oraz Dąbrowę Miejską.

Do 1922 roku dzielnicą (eksklawą nie łączącą się bezpośrednio z resztą miasta) Bytomia był Czarny Las – późniejszy Nowy Bytom. Odłączony został od od reszty miasta przez poplebiscytową granicę.

W 1927 roku do Bytomia przyłączono Rozbark, który obecnie został w większości wchłonięty przez centrum. W 1951 roku w wyniku reformy administracyjnej zlikwidowano powiat bytomski a do miasta jako dzielnice przyłączono Bobrek, Karb (gmina Bobrek-Karb), Łagiewniki (gmina Łagiewniki), Miechowice (gmina Miechowice) oraz Szombierki (gmina Chruszczów). Po reformie administracyjnej w 1975 roku zniesiono podział na dzielnice a nowymi częściami Bytomia stały się Stolarzowice i Górniki (gmina Stolarzowice) oraz Radzionków z dzielnicami Rojca, Stroszek, Vitor, Sucha Góra i Blachówka.

1 stycznia 1998 roku Radzionków, wraz z dzielnicą Rojca, ponownie stał się samodzielnym miastem.

W latach 1945-1950 Bytom należał do województwa śląsko-dąbrowskiego, zaś w latach 1950-1998 do województwa katowickiego (w okresie 1953-1956 funkcjonującym pod nazwą województwa stalinogrodzkiego).

Co to jest Bytom?

Bytom (niem. Beuthen in Oberschlesien skrót Beuthen O.S., łac. Bithomia, Bethania, śląs. Bytůń) – miasto na prawach powiatu, położone w południowej Polsce, w województwie śląskim, na Wyżynie Śląskiej, w centrum konurbacji śląskiej.

Bytom, wzmiankowany w XII wieku, jest miastem od 1254 roku.

Ważny lokalny ośrodek gospodarczy oraz kulturalny. Siedziba m.in. Opery Śląskiej oraz Muzeum Górnośląskiego. Członek Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii Silesia, Związku Miast Polskich oraz Związku Powiatów Polskich.

Miasto znajduje się na średniej wysokości 280-290 m n.p.m., wahając się od 249 m n.p.m. w dolinie rzeki Bytomki do 346 m n.p.m. w rejonie rezerwatu Segiet.

W rejonie Bytomia wydziela się kilka mniejszych jednostek morfologicznych. Centralny obszar miasta zajmuje Wyżyna Miechowicka otoczona od północy dolinami Dramy,Szarlejki i Brynicy, od południa Bytomką, natomiast od wschodu Wyżyna Miechowicka przechodzi w Wyżynę Siemianowicką. Północna część Bytomia znajduje się na terenie Garbu Tarnogórskiego.